Mantelzorgers in de GGZ zien zichzelf vaak niet als mantelzorger en vragen daarom niet om ondersteuning.
Zo blijft hun rol vaak onzichtbaar voor anderen. Aan de buitenkant van de naaste waar zij voor zorgen, is niks te zien en ook stigma en taboe maken het niet makkelijk om er open over te zijn. GGZ-cliënten worden steeds minder vaak én korter opgenomen, waardoor er meer wordt geleund op de inzet van familie en naasten.

Mantelzorgers spelen een belangrijke rol in het leven van mensen met psychische problemen. Zij bieden dagelijkse steun en zijn vaak de eerste die merken wanneer het minder goed gaat. Het kan echter zwaar zijn om voor iemand te zorgen, zowel emotioneel als fysiek.

Daarom is het belangrijk dat GGZ-professionals samenwerken. Door onze kennis en ervaring te delen, kunnen wij betere zorg bieden. Dit helpt niet alleen de persoon met de psychische kwetsbaarheid, maar ook de mantelzorger om het vol te houden en zelf gezond te blijven. Een goede samenwerking zorgt ervoor dat mantelzorgers zich gesteund voelen. Ze weten dat ze er niet alleen voor staan en kunnen rekenen op professionele hulp wanneer dat nodig is.